Wieneke Gerrits

Mijn naam is Wieneke Gerrits. Ik woon samen met mijn man, onze drie kinderen van basisschoolleeftijd en onze hond in Arnhem. Na 12 jaar in de geestelijke gezondheidszorg (GGZ) in instellingen gewerkt te hebben eerst als arts en later als psychiater besloot ik in 2022 voor mezelf te starten als psychiater en coach.

Vanuit mijn praktijk help ik mensen die zich niet goed voelen, zoals verdrietig, bang of boos en zich daardoor belemmerd voelen in de dingen die ze willen doen. Ik help ze om hun gevoelens en gedachten beter te begrijpen en daardoor te kunnen veranderen. Hierdoor kunnen zij de dingen weer doen die ze belangrijk vinden en ervaren ze meer levensvreugde.

De start van mijn praktijk Wieneke Gerrits voor psychiatrie en coaching

In mijn contact met patiënten kwam één ding steeds terug: door authentiek te kijken, te luisteren en te reageren op de patiënt, kon ik een veilige setting creëren waarin ALLES besproken kan worden. Omdat ik daar enorm veel energie uit haalde, veel prachtige mensen ontmoette en hen zag groeien richtte ik in 2022 mijn praktijk Wieneke Gerrits voor psychiatrie en coaching op.

Mijn missie

Mijn missie: zo veel mogelijk mensen inspireren om óók hulp te vragen als je vastloopt. Zodat je met meer vertrouwen kunt kijken naar jezelf maar ook naar de mensen en de wereld om je heen. Met andere woorden, leven met meer levensvreugde.

Mijn missie

Vanuit mijn praktijk werk ik online met iedereen die gemotiveerd is om aan zichzelf te werken voor persoonlijke groei. Dit doe ik voor zowel patiënten (als psychiater) als niet-patiënten (als coach). Door middel van zelfreflectie en onderzoek geef ik je inzicht en door te experimenteren met nieuw gedrag verbetert jouw gevoel van eigenwaarde en jouw zingeving. Mijn werk is het leukste dat ik kan bedenken om professioneel te doen. Het is uitdagend, heftig soms, inspirerend en mega leerzaam.

Mijn eigen weg naar meer levensvreugde

Mijn leven liep goed en gemakkelijk tot ongeveer mijn 30e. Natuurlijk waren er hobbels, soms behoorlijk ingrijpend, maar die gebeurtenissen kon ik goed aan.

Tot het punt dat mijn man en ik onze kinderwens gingen vervullen. We zijn gezegend met drie gezonde kinderen, maar de weg daar naartoe was niet makkelijk. Mijn zwangerschappen gingen goed, althans voor de vrucht/ het kind. Ik had veel pijnklachten. Eerst heette dat stress, toen bekkeninstabiliteit en toen het na de bevalling niet overging chronisch bekkenpijnsyndroom en hypermobiliteitssyndroom. Dat betekende voor mij dat ik voortdurend pijnklachten in mijn bekken- en heupregio had.

Ik was daar alleen totaal niet op voorbereid! Ik had eerst 1, later 2 en daarna 3 kleine hummels om me heen. En wat deed ik: doen zoals ik altijd deed. Doorgaan zoals in mijn oude leven, ik ben iemand van aanpakken en actie, niet bij de pakken neerzitten, optimisme. Daar kwam ik mezelf tegen. Ik had dat altijd sterke kanten van mezelf gevonden, maar dat paste niet meer bij hoe ik er lichamelijk aan toe was. En die grote frustratie, niet kunne leven zoals ik wilde en gewend was had ook zijn psychische weerslag. Ik leed eronder.

Hoe ik weer grip kreeg op mijn leven

Het heeft me meerdere jaren gekost om daar grip op te krijgen en te begrijpen voor mezelf dat ik iets anders mocht gaan doen dan ik gewend was. Uit m’n comfort zone. Ziekmelden kwam niet in me op, dat moest de bedrijfsarts tegen me zeggen. Ik moest de zorg voor onze kinderen vaak uit handen geven. Zij bij de opvang, ik alleen thuis. Verschrikkelijk voelde ik me daarover. Zo had ik niet bedacht moeder te zijn! Sociaal miste ik veel dingen, ik was altijd enorm actief en ‘overal bij’, nu was ik ‘nergens’ bij. Ik was lichamelijk enorm beperkt, kon minder werken, moest in mijn relatie nieuwe manieren verzinnen om het leuk te hebben met elkaar. Uitjes waren niet mogelijk.

Ik moest pauzeren

Ik ben toen op een punt gekomen waarop ik het heel moeilijk vond om te zien hoe ik dit moest oplossen, hoe ik eruit moest komen. En ik heb tijd, begeleiding en bezinning nodig gehad. Ik moest terug naar voelen wat ik belangrijk vind in het leven en wat wil ik. Ik moest pauzeren. Welke dingen hadden prioriteit. Het werken liet ik in de eerste jaren voorgaan, dat ‘moest’, dacht ik. En daardoor raakte ik heel onbevredigd in wat ik nog over had voor mijn gezin. Dit kon ik later omdraaien, mijn gezin kwam op de eerste plaats en mijn werk werd daarop aangepast. Qua werk heb ik heel veel manieren uitgeprobeerd, de meesten waren niet zaligmakend. Toen ben ik op een nieuw punt gekomen. Ik had alles gegeven, maar wat ik nog niet geprobeerd had was helemaal stoppen met mijn baan. Een pas op de plaats maken. Ik heb het heel lang en heel erg graag zelf willen oplossen. Veel speelde zich af in mijn eigen gedachte- en gevoelswereld en heb weinig gedeeld. Daardoor heb ik me eigenlijk een hele poos alleen gevoeld. Ondanks alle lieve mensen om me heen weinig steun gevoeld.

"Ik heb het heel lang zelf geprobeerd, maar toen ik eenmaal professionele hulp inschakelde is pasecht de verandering ingezet.

Het inschakelen van hulp heeft mijn leven totaal veranderd: ik leef vanuit mezelf als centrum

Eerste was dat lange tijd een fysiotherapeut, later een revalidatiebehandeling en weer later een coach met psychologie-achtergrond. Deze coach sprak ik gemiddeld één keer in de maand. Zij heeft me heel erg geholpen om vanuit een helicopterview naar mezelf en mijn situatie te kijken. Zij keek naar de kwaliteiten en kwetsbaarheden van mij als persoon. En wat in iedere sessie wel terugkwam: ik mocht mezelf meer centraal zetten. Ik ben altijd heel goed geweest om me in te leven en aan te passen aan anderen. Dat is heel handig in mijn vak maar niet de bedoeling als het met mijzelf slecht gaat. Die coaching heeft de deur open gezet naar veel meer leven vanuit mezelf als centrum.

Een mega positieve verandering in mijn leven

Wat leverde dat mij op? Ik voelde me beter bij een heleboel beslissingen die ik nam omdat ik ze nam vanuit mijn eigen behoeften en grenzen. Dingen die ik eerder moeilijk vond waren bijvoorbeeld in het weekend de kinderen naar opa en oma brengen omdat ik niet voor ze kon zorgen. Dan zat ik huilend thuis. Maar tijdens die coaching leerde ik inzien: 1. dat het nu niet anders was, en 2. dat ik er daardoor op andere momenten veel meer voor hen en met hen kon zijn. Deze inzichten verbeterden mijn algehele stemming. Er waren lange tijd weinig écht leuke momenten. Tijdens de coaching werd ik vrolijker, ik herkende mezelf weer meer, ik was weer meer ‘de oude’, al was het in een nieuwe jas. Ik voelde meer mijn eigen energie, kracht, optimisme en vertrouwen en ik raakte meer in verbinding met anderen.

Van dagelijks pijn naar leven met veel meer plezier

Ik kom uit een tijd dat ik dagelijks pijn had. De dagen waren een worsteling om door te komen. Blij als het tijd was om naar bed te gaan. Tijdens dat traject met de coach zei ze een keer: “je hebt eigenlijk 16 uur leef-tijd per week, wat blijft er over om te werken?”. Dat was een groot inzicht. Als ik daar beter naar zou luisteren zou ik mezelf minder overbelasten. Zo niet, dan had ik te weinig hersteltijd, te weinig rust. Toen ik mijn leven ben gaan veranderen werden mijn pijnklachten ook minder. En trouwens niet omdat ik geen aandoening meer heb. Sterker nog, er kwamen nieuwe diagnosen en verklaringen bij via onderzoeken bij de orthopeed. Beschadigingen in mijn heupen die niet te verhelpen zijn. Maar toch, ik leef nu met veel meer plezier met mijn gezin en partner en met mezelf.

Anderen helpen op een manier die past bij mij en mijn lijf

Door de combinatie van een financieel vangnet (ik kreeg een uitkering) en dat ik alles geprobeerd had durfde ik te kiezen: ik ga nu gehoor geven aan wat ik eigenlijk echt denk dat nodig is: pauze. Ik heb toen helemaal doorgepakt, ik stopte met werken.

En toen? Sindsdien heb ik hele dagen geen pijn meer. Voel ik weer mijn oude ambitie en inspiratie om toch weer aan het werk te gaan. Andere mensen helpen zoals ik altijd al zo graag deed.

In een andere vorm die beter bij mijn omstandigheden past, online. Maar met nog eens een berg bagage die mij een nog betere psychiater en coach heeft gemaakt.

Zonder de professionele hulp die ik heb ingeschakeld was ik hier niet op deze manier gekomen, daarvan ben ik overtuigd.


"Ik ben het levende voorbeeld van ‘doe het niet alleen,vraag hulp want daardoor wordt er een zo begeerde verandering in gang gezet".

Ik bied daarom als psychiater hulp voor mensen met een psychische stoornis én laagdrempelige coaching voor mensen zonder stoornis maar met klachten of een hulpvraag. Daarmee wil ik toegankelijk zijn en zoveel mogelijk mensen inspireren om het niet alleen te doen. Oók als zij voor uitdagingen staan maar geen 'patiënt' zijn.


Mijn dromen voor mijn praktijk Wieneke Gerrits psychiatrie en coaching

  • Ik ben in januari 2023 een podcast gestart waarin ik de kennis en ervaring uit mijn vak gecombineerd met mijn levenservaringen inzet om zo veel mogelijk mensen te inspireren en helpen. Ik ben pas net begonnen maar krijg al heel veel positieve reacties! Luisteren? 
  • Ook droom ik ervan om bijvoorbeeld online hulpprogramma’s te ontwikkelen, online communities op te zetten of een aantal keer per jaar een meerdaags coaching- of therapieprogramma live aan te bieden. Dit allemaal met het doel om zo laagdrempelig mogelijk zo veel mogelijk mensen te kunnen helpen.